Η πρώτη φορά Αριστερά και η ελπίδα που ακόμα αγνοείται… Γράφει ο Λεωνίδας Πάντος

Σαν όαση μες στο κενό, σαν φως μες στο σκοτάδι, εμφανιζόμενη η πρώτη φορά Αριστερά κατέλαβε την εξουσία το 2015. Με αυτοθυσία οι εθελοντές διασώστες της χώρας μας κατάφεραν τρεισήμισι χρόνια μετά να μας βγάλουν από τη στενωπό.

Τι κι αν δεν τήρησαν καμιά από τις προεκλογικές υποσχέσεις του περίφημου προγράμματος της Θεσσαλονίκης, τι κι αν πειραματίστηκαν πάνω στον ήδη εξουθενωμένο ελληνικό λαό, τι κι αν υπέγραψαν ένα επιπλέον αχρείαστο πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.

Ο πρωθυπουργός έφθασε στην “Ιθάκη” του, ανακοινώνοντας και επίσημα τη πολυπόθητη καθαρή, κατά τα λεγόμενα του, έξοδο της Ελλάδας από τα Μνημόνια. Όλα αυτά όμως συμβαίνουν στον μικρόκοσμο των κυβερνώντων. Όλα αυτά απέχουν παρασάγγας από την ζοφερή πραγματικότητα. Τα πέτρινα χρόνια δεν ανήκουν οριστικά στο παρελθόν.

Γράφει ο Λεωνίδας Πάντος

Η ελπίδα που έταξαν, ακόμα αγνοείται. Η χώρα καθημερινά βουλιάζει ολοένα και περισσότερο στην παρακμή. Η αβεβαιότητα γιγαντώνεται.

Ο πρωθυπουργός, καπηλευόμενος την συμβολική Ιθάκη, έστησε ακόμα ένα επικοινωνιακό σόου, προσπαθώντας και πάλι να πλημμυρίσει με ψέματα τα αυτιά και τα μάτια των Ελλήνων.

Ο αυτοπροσδιοριζόμενος ως σύγχρονος Οδυσσέας, αντί να απευθυνθεί με ενωτικό λόγο προς όλους τους Έλληνες και να παρουσιάσει το όραμά του για την μετά-Μνημόνιο εποχή, προτίμησε να σπείρει την μισαλλοδοξία και τη διχόνοια.

Καταφέρθηκε εναντίον προσώπων και επιλογών προηγούμενων κυβερνήσεων, θαρρείς πως όλα τα δεινά συνέβησαν πριν την ανάληψη της εξουσίας από εκείνον και τους συντρόφους του. Για τα έργα και τις ημέρες τους, ουδείς λόγος. Η λέξη αυτοκριτική ήταν, είναι και θα παραμείνει άγνωστη. Κάπως έτσι λοιπόν, ξεκίνησε μια μακρά [κακό σενάριο] ή συντομότερη [καλό σενάριο] προεκλογική περίοδος για τη χώρα, η οποία θα εξελιχθεί σε σκηνικό ακραίας πόλωσης.

Η γνωστή παροιμία “Ανεμομαζώματα, ανεμοσκορπίσματα” μπορεί να περιγράψει απόλυτα τον ανασχηματισμό που ακολούθησε. Όσο κι αν προσπάθησαν να δώσουν μέσω αυτού την αίσθηση μιας νέας αρχής, η αξιοπιστία της σημερινής κυβέρνησης έχει πέσει πλέον στο ναδίρ.

Βλέποντας την κλεψύδρα να μετρά αντίστροφα και τη διαφαινόμενη όχι απλώς ήττα αλλά εκλογική τους συντριβή να είναι πιο κοντά από ποτέ, προετοιμάζονται να παίξουν την τελευταία τους θεατρική παράσταση στη ΔΕΘ.

Στοχοπροσηλωμένοι στη διατήρηση πάση θυσία της εξουσίας, θα αντεπιτεθούν με την γνωστή τακτική της παροχολογίας. Όσο γενναιόδωρος όμως κι αν φανεί ο Πρωθυπουργός, ο ελληνικός λαός είναι χορτάτος από ψέματα και θα τον κρίνει στην κάλπη όπως του αρμόζει. Θα του γυρίσει μια και καλή την πλάτη.