Περισσότερη φροντίδα και έργο ζωής για τα ΑμΕΑ. Γράφει η Αναστασία-Αικατερίνη Αλεξοπούλου

Είναι γεγονός, σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση των ατόμων με ειδικές ανάγκες (ΑμΕΑ), ή ανθρώπων με ειδικές ικανότητες όπως θα έπρεπε να τους ονομάζουμε, ότι η Πολιτεία δεν στάθηκε ποτέ στο ύψος των περιστάσεων. Αντίθετα, φαίνεται να τους έχει παραμελήσει, αφήνοντάς τους εντελώς στο περιθώριο της κοινωνικής ζωής, επιβαρύνοντας μία ούτως ή άλλως δύσκολη διαβίωση. Μία σειρά από ατέλειες, αδιαφορίες και περιττές γραφειοκρατίες από πλευράς κράτους, αποδεικνύει του λόγου το αληθές.

Από την Αναστασία-Αικατερίνη Αλεξοπούλου *

Αυτό πρέπει να αλλάξει! Η εποχή μας -οι νέοι καιροί- επιβάλλουν μία τελείως διαφορετική προσέγγιση του μείζονος θέματος των ανθρώπων με αναπηρίες. Όχι μόνο να ενταχθούν πλήρως στο κοινωνικό σύνολο, μην νιώθοντας πια αποκομμένοι από τη ζωή και τις εξελίξεις, αλλά και να  αναδείξουν επιπλέον το ταλέντο τους (και έχουν μπόλικο ταλέντο, οι πιο πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους), αυτό που μπορούν να κάνουν και να διαπρέψουν. Αρκεί και μόνο να σκεφτεί κανείς, πόσοι από αυτούς τους συνανθρώπους μας διακρίθηκαν στην επιστήμη, την τέχνη, τον αθλητισμό, και άλλους τομείς, κάνοντάς μας περήφανους. Όταν τους δόθηκε, όμως, η ευκαιρία…

Οπωσδήποτε, δεν είναι εύκολο να ξεπεραστεί η νοοτροπία δεκαετιών. Μία νοοτροπία, που ήθελε τα ΑμΕΑ -ας μην κρυβόμαστε πίσω απ’ το δάχτυλό μας- σχεδόν περιττό βάρος για όλους τους υπόλοιπους. Αυτή η νοοτροπία τώρα αλλάζει. Τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο, όσο και σε ελληνικό, τα άτομα αυτά γίνονται όλο και πιο ισότιμα στις συνειδήσεις μας, δείχνουν έμπρακτα σε διάφορους τομείς την αξία τους. Έτσι, αυτό που αργά αλλά σταθερά γίνεται μία κοινωνική κατάκτηση, πρέπει να γίνει και προτεραιότητα της Πολιτείας. Κάτι που επιβάλλει άλλου τύπου αποφάσεις και δράσεις, σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, πρώτα απ’ όλα στη Βουλή των Ελλήνων.

Ο λαός μάς έδωσε τη δυνατότητα, ως μέλη του ελληνικού κοινοβουλίου, να αναδείξουμε τα κρίσιμα ζητήματα της ελληνικής κοινωνίας. Κι ένα από αυτά -από τα πιο ευαίσθητα- είναι, χωρίς αμφιβολία, το ζήτημα της φροντίδας των ΑμΕΑ, αυτών των συνανθρώπων μας που μέχρι χθες δεν είχαν “φωνή”, για να διεκδικήσουν τα αυτονόητα δίκαιά τους. Με το έργο μας στην Υποεπιτροπή της Βουλής για τα θέματα των ατόμων με αναπηρία, με πλήθος ερωτήσεών μας στη Βουλή των Ελλήνων προς τους αρμόδιους Υπουργούς, καθώς και με κατά τόπους επισκέψεις μας εκεί όπου ζουν οι συνάνθρωποί μας με διαφόρων ειδών και βαθμού αναπηρίες, βάζουμε σήμερα ένα λιθαράκι, προκειμένου να ξεπεράσουμε το κακό χθες και να βοηθήσουμε στην πλήρη ένταξη των ανθρώπων αυτών στην κοινωνία μας.

Τα άτομα αυτά γίνονται όλο και πιο ισότιμα στις συνειδήσεις μας, δείχνουν έμπρακτα σε διάφορους τομείς την αξία τους. Έτσι, αυτό που αργά αλλά σταθερά γίνεται μία κοινωνική κατάκτηση, πρέπει να γίνει και προτεραιότητα της Πολιτείας

Δεν είναι και τόσο δύσκολο να γίνουν κάποιες τομές, πολιτική βούληση χρειάζεται! Γιατί, άραγε, έπρεπε να περάσουν τόσα χρόνια μέχρι να συνειδητοποιήσουμε ότι οφείλαμε ως κοινωνία να κατασκευάσουμε ειδικές ράμπες πεζών για τα ΑμΕΑ; Ή γιατί, επίσης, αργήσαμε τόσο έως ότου να θεσμοθετήσουμε τη διευκόλυνση εισαγωγής στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα παιδιών με αναπηρίες; Και τώρα όμως, πόσα ακόμα πρέπει να γίνουν, για να μπορούν οι άνθρωποι αυτοί να συμμετέχουν ισότιμα σε κάθε είδους δραστηριότητα… Σε χώρους τέχνης και πολιτισμού, στην επιστήμη και τον αθλητισμό, σε δρόμους, σταθμούς, αεροδρόμια και λιμάνια, χρειάζονται ακόμη μία σειρά από παρεμβάσεις, απαραίτητες για την κοινωνικοποίηση κάθε συνανθρώπου μας.

Σήμερα, η εξέλιξη της τεχνολογίας -όταν χρησιμοποιείται για ευγενείς σκοπούς- διευκολύνει τα μέγιστα στην επίλυση των προβλημάτων των ανθρώπων με αναπηρίες, με κινητικές ή άλλες δυσκολίες. Ουσιαστικά, αποτελεί ευλογία γι’ αυτούς, από τη στιγμή που οι νέες τεχνολογικές κατακτήσεις επιτρέπουν πλήθος δράσεων για τη βελτίωση της ζωής των ΑμΕΑ, για την απόλυτη ενσωμάτωσή τους στην κοινωνία μας. Υπό αυτές τις συνθήκες εκκινούν και οι δικές μας πρωτοβουλίες και δραστηριότητες.

Με τις ενέργειές μας, στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού έργου, θέσαμε πολλές προτεραιότητες, αλλά και καινοτόμες ιδέες και προτάσεις μας. Πράγματα που μπορούν και πρέπει να γίνουν. Ως κοινοβουλευτική δύναμη, ως πολιτικό κόμμα, έχουμε επίσης στο πρόγραμμά μας ως απόλυτη προτεραιότητα την προάσπιση των δικαιωμάτων αυτών των ανθρώπων, την ανάδειξη και επίλυση των προβλημάτων τους. Είναι για εμάς πρώτα απ’ όλα θέμα ανθρωπιάς.

Προϋπόθεση, λοιπόν, για εμάς είναι να σταθούμε δίπλα σε όσους μέχρι τώρα δεν ήταν στο προσκήνιο, δίπλα στους ανθρώπους με ειδικές ικανότητες. Μαζί με την υπόλοιπη πολιτική μας δράση -την υπεράσπιση των εθνικών μας ιδανικών-, είναι για εμάς το μεγάλο στοίχημα της πορείας μας, εντός και εκτός Βουλής. Πάντα με γνώμονα το συμφέρον του ανθρώπου και της πατρίδας. Εμείς σ’ αυτό τον άξονα κινούμαστε, και σ’ αυτόν θα κινηθούμε και στο μέλλον.

Η κυρία Αναστασία-Αικατερίνη Αλεξοπούλου
είναι Βουλευτής Β1΄ Βορείου Τομέα Αθηνών,
με την Ελληνική Λύση